top of page

KURSUS-PROGRAMMA

Zwaarlijvigheid
De mens is een natuurlijk wezen
Er is een onverbreekbare band tussen de mens en de natuur. De mens is onderworpen aan de natuurwetten en als hij deze niet respecteert, zal hij zelf de gevolgen ervan dragen.
Een verstoord levensritme, onvoldoende of een verstoorde slaap, emotionele aandoeningen, psychische spanningen kunnen evenzeer zwaarlijvigheid veroorzaken als teveel en vetrijk voedsel. Door een mens te zien als een eenheid en door rekening te houden met de natuurwetten kun je zwaarlijvigheid in een ruimer perspectief 
plaatsen en zal het gemakkelijker zijn om dit probleem op te lossen.

Eiwitten/Aminozuren

Ons lichaam heeft het vermogen om zelf uit aminozuren eiwitten samen te stellen. Zelfs kan het verschillende aminozuren zelf maken, maar met een aantal zuren lukt dat niet. Dit tiental aminozuren moet door ons voedsel aangevoerd worden. Zij worden de essentiele aminozuren genoemd.

De kleinste hoeveelheid van de benodigde aminozuren bepaalt hoeveel er kan worden samengesteld van het eiwit. Ter vergelijking het volgende: voor het maken van de Nederlandse vlag heeft men banen nodig van rode, witte en blauwe kleur. Heeft men nu duizend rode en duizend witte banen en vijf blauwe, dan kan men slechts 5 vlaggen maken. Nu zijn er eiwitten met bijvoorbeeld veel rode en witte banen en eiwitten met veel blauwe. Kombineert men nu aan één maaltijd deze eiwitten, dan kan het lichaam dus voldoende Nederlandse vlaggen, oftewel de gewenste eiwitten samenstellen uit die rode, witte en blauwe banen.

Op dit principe berusten de vele combinaties van voedingsmiddelen; bijvoorbeeld

aardappelen met vlees, gierst met linzen, rijst met soja, tarwe met bruine bonen, bonen- of erwtensoep met roggebrood.

Er zijn tien essentiele, die niet door het lichaam zelf geproduceerd kunnen worden. Van deze tien echter, zijn er twee slechts in een bepaalde levensfase van wezenlijk belang: isoleucine en leucine.

Een eiwit waarvan bekend is dat het de essentiele aminozuren in een voor ons goede verhouding bevat, is het eiwit in het kippe-ei. Niet het wit van het ei bevat het meeste eiwit, maar de dooier. Eieren bevatten echter ook nog cholesterol en zwavelverbindingen. Daarom wordt aangeraden niet meer dan twee of drie eieren per week te eten.

 

Meer over dit alles kunt u ook te weten komen door een cursus HELP YOURSELF te volgen. Geef u op via de website, of door te bellen met tel.nr. 06-51002585 of door te mailen naar mireille.hellenbrand@gmail.com

Er is over bacteriën nu al veel negatiefs gemeld (EHEC, MRSA). Er zijn echter ook veel nuttige bacteriën, die we niet zouden willen of kunnen missen. Bacteriën die in onze darmen zorgen voor de vertering. Je hebt ook goedaardige bacteriën die kwaadaardige buiten de deur houden. Elke indringer (bijv. een salmonella-bacterie ) moet vechten voor een plekje. Hij kan zich alleen in ons lichaam nestelen als er ruimte wordt gemaakt voor hem. Dat lukt niet altijd. BIJVOORBEELD OMDAT WE GEZOND LEVEN. WANT DAT, EEN GOEDE CONDITIE, BLIJFT ONS BESTE WAPEN TEGEN BACTERIËN.

Laten we voorkomen dat in vier jaar regeertijd wordt afgebroken wat in honderd jaar liefde voor de natuur is opgebouwd. Eerst wordt de stekker uit essentiële verbindingsstrukturen (van de EHS) getrokken.Nu wil staatssecretaris Bleker 17 duizend hectare "snippertjes" natuur overdoen aan de boeren. Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.

Hiermee worden onomkeerbare processen in gang gezet: wat eenmaal in particuliere handen is overgegaan, komt vrijwel nooit meer terug in de gemeenschap. Bovendien wordt het samenhangende "grand design" weer verder gefrustreerd en levert hij de natuurontwikkeling uit aan de grillen van een beperkt aantal vermogende particulieren.

Werk aan de winkel voor de natuurclubs van Nederland. Ze zouden gezamenlijk (via crowd funding) met hun achterbannen een democratisch gecontroleerd fonds moeten gaan vormen dat alle uitverkoopnatuur van Bleker opkoopt en veilig stelt voor toekomstige generaties. Een schone taak. Want ...alles van waarde is weerloos.

Het is een hartnekkige opvatting dat het in ons voordeel is om ziekten zo vroeg mogelijk op te sporen. Statistieken bewijzen dat dokters steeds harder zoeken naar diagnoses van aandoeningen die nooit symptomen zullen opleveren. 

De afgelopen jaren zijn voor tal van aandoeningen de drempelwaarden veranderd, waardoor miljoenen mensen die vroeger als gezond werden beschouwd opeens ook patiënt zijn geworden. Vroeger had je een te hoog cholesterol bij een waarde van 240 mg/dl, nu bij 200 mg/dl (195 mg/dl komt overeen met 5,0 mmol/l). Voor een te hoge bloeddruk is de bovengrens van 160 naar 140 gegaan. 

De vraag is wat we er aan hebben om aandoeningen eerder op te sporen dan het moment waarop ze klachten geven. Natuurlijk: vroegtijdige opsporing kan sommige mensen helpen; behandeling voorkomt bij hen ziekte of redt zelfs hun leven. Maar een veel groter aantal heeft er niets aan, sterker nog, kan er schade door oplopen. Of zij blijken bij nader onderzoek de aandoening niet te hebben of ze hebben de aandoening wel maar geen symptomen en zullen die wellicht ook niet krijgen waardoor geen gevaar dreigt. Aan elke ingreep zitten risico's, medicijnen kunnen vervelende bijwerkingen hebben; een behandeling kan meer schade opleveren dan de ziekte ooit zal doen. Bovendien moeten mensen (nodeloos ?) doodsangsten uitstaan.

De cirkel: hoe meer mensen denken dat screening hun leven heeft gered en dit op t.v. of in kranten verkondigen, hoe meer mensen zich laten screenen.

DE ANDERE KANT VAN HET VERHAAL IS:

GEZOND BLIJVEN IS GEEN KWESTIE VAN ZO HARD MOGELIJK ZOEKEN NAAR AFWIJKINGEN; HET IS EEN KWESTIE VAN:

GEZOND LEVEN  !!!

bottom of page